Een maand lunch en cappuccino: de eindstand

De oogst

Met een dochter blijkt elke dag buiten de deur lunchen iets teveel van het goede. Diaree, vermoeidheid, collega's die de dochter willen bezichtigen of gewoon huilerigheid -last van de zeurzak zoals vrouwlief dat noemt- gooiden roet in het eten. Achtentwintig keer lunchen is er dus niet van gekomen. Was het dan allemaal voor niets? Nee zeker niet. In ieder geval één iemand heeft al de vruchten van mijn noeste arbeid geplukt en dat maakt het allemaal de moeite waard. Aangemoedigd door deze mini-publieksprijs op twitter sluit ik af met de eindstand.

Classement Générale*

De gele trui van de lunches, het classement générale beoordeeld op lunch en cappuccino, is voor de Zwarte Ruiter. De beste cappuccino en een heerlijke hamburger. Meer heb je niet nodig bij de lunch (misschien een Leffe Blond, maar die hebben ze ook van de tap). Zit de Zwarte Ruiter vol? Ga dan naar de buren, ook prima cappuccino. Vanaf plaats 11 gaat het snel bergaf, niet naar toe gaan dus. Tot slot een eenvoudig te onthouden advies: mijdt Het Plein.
1. De Zwarte Ruiter
2. Zebedeüs
3. 't Achterommetje
4. Leuk
5. Zèta
6. Deluca
7. Rootz
8. Maison de la Forêt
9. Juliana's
10. Het Wapen van Den Haag
11. Engelhard
12. Bodega de Posthoorn
13. De Eeuwige Jachtvelden
14. Bread and Beans
15. Close
16. Scallywags


Het cappuccino klassement*
De echt goede cappuccino is zeldzaam. De Zwarte Ruiter won het algemeen klassement vooral door de fantastische cappuccino en wint dus ook de categorie cappuccino. Op de hielen gevolgd door Zèta. Op afstand volgen redelijke pogingen tot cappucino door de plaatsen 3 t/m 7. Engelhard is met nummer acht de waterscheiding in deze categorie. Deze positie verdient Engelhard niet door cappuccino te schenken, maar door te waarschuwen dat de automaat van slag was en het dus meer een café au lait zou worden, waardoor veilig voor de koffie kon worden gekozen. Vanaf plaats 9 krijg je zonder waarschuwing een café au lait -of erger- als je om cappuccino vraagt.
1. De Zwarte Ruiter
2. Zèta
3. Zebedeüs
4. Rootz
5. Leuk
6. Deluca
7. 't Achterommetje
8. Engelhard
9. De Eeuwige Jachtvelden
10. Juliana's
11. Het Wapen van Den Haag
12. Bodega de Posthoorn
13. Bread and Beans
14. Close
15. Maison de la Fore
16. Scallywags


Het lunch klassement

Een goede lunch is op meer plekken te krijgen. De top zeven is goed en de top vier is bijzonder goed. Maison de la Forêt wint het op de uitmuntende bediening.

1. Maison de la Forêt

2. 't Achterommetje

3. La Cantina di Pierino

4. De Zwarte Ruiter

5. Zebedeüs

6. Leuk

7. Deluca

8. Juliana's

9. Rootz

10. Zèta

11. Het Wapen van Den Haag

12. Bodega de Posthoorn

13. Scallywags

14. Bread and Beans

15. Close

16. Engelhard

17. De eeuwige jachtvelden

De roze trui

Een bijzondere vermelding voor La Cantina Di Pierino. De derde plek bij het klassement van de lunches is niet vanwege mindere broodjes, maar omdat het meer een afhaaltent is dan een lunchtent. La Cantina wint, naast de derde plek bij de lunches, dan ook met fietslengtes afstand het klassement van de afhaallunches, bij deze gebombardeerd tot de roze trui.

De groene trui

Sommige restaurants konden in het wiel van een tipgever naar de eindstreep spurten. In het klassement van de tips, de groene trui, was het een fotofinish. De tip van R., Maison de la Forêt en de tip van L., La Cantina, gooiden hoge ogen. Maar het ging om de combinatie van lunch en cappuccino. Daarom wint hier de tip van P. 't Achterommetje.

* La Cantina ontbreekt in deze klassementen omdat ze geen koffie en dus geen cappuccino schenken.

Maison de la Forêt

Vrijdag was de laatste dag van een maand thuis met dochter J. Tijd voor de laatste lunch. Ik was er al vaak langsgelopen en had het altijd als kansloos afgedaan, maar R. tipte anders. Daarom met het gezin bij Maison de la Forêt gelunched. Wat kun je je vergissen. Ik dan, niet R. De foto hiernaast -op verzoek van M. gemaakt door de blogger zelf- laat zien dat het hier een traditioneel ingericht restaurant is. We zitten in de tuin met uitzicht op het Haagse Bos. De bediening is uitmuntend. Het restaurant wordt vooral aangedaan door de upper class en die blijken een lunchgewoonte met de bezoekers van de Grote Markt te delen: alcohol bij de lunch. Omdat het hier witte wijn betreft en geen Leffe Blond, is de verleiding mee te doen makkelijk te weerstaan.

De brie op mijn broodje is lekker, niet de smakeloze brie die je meestal krijgt voorgeschoteld. K. heeft een wrapper met warme geitenkaas. De wrapper op het menu is naar mijn smaak ietwat te hip voor dit restaurant, maar het is ongelovelijk lekker. Van alle warme geitenkaas broodjes -en dat zijn er heel wat geweest deze maand- steekt deze er met kop en schouders bovenuit. Vooraf is er stokbrood met aïoli, daarmee is Maison de la Forêt uniek. Helaas is het niet echt lekker, volgende keer liever wat minder uniek. Het enige echte minpunt is de cappuccino. Die lijkt er niet op. Ik ruil deze met K. voor haar thee. Zij vindt slappe café au lait wel lekker.

Conclusie. Maison de la Forêt is een geweldige keuze voor de lunch. Vooral wanneer je wel zin hebt in geitenkaas en geen zin in cappuccino.

Morgen wordt de eindstand geblogged.

Zèta

Woensdag weer op het leukste plein van Den Haag wezen lunchen. September bleek precies dezelfde kaart als De Zwarte Ruiter te hebben en ze liggen met de keukenkant naast elkaar. M. wees mij hier al op en het zou dus best kunnen dat zij een keuken delen. Om deze maand niet twee keer bij dezelfde tent, ook al is het dan met een andere naam, te lunchen ben ik naar Zèta gegaan.

Ook Zèta doet aan binnen bestellen. Deze keer was ik erop voorbereid dat ik halverwege de lunch trek zou krijgen in bier, dus nam ik meteen een Leffe Blond mee. Die kwam van de tap, dus dat zijn alvast pluspunten. Als lunch was er een broodje makreelsalade. Pluspunten: origineel, want nog niet eerder gezien op een kaart en duidelijk huisgemaakt. Minpunten: er zat iets zoets in dat niet had gehoeven, maar er was vooral teveel mayo in verwerkt. Vette vis met vette mayo is vet vet. Tot slot nog een cappuccino besteld. Deze was supergoed. In mijn herinnering was die van de Zwarte Ruiter net iets minder sterk en daarmee lekkerder, maar het verschil is klein.

Conclusie. Ben je op de Grote Markt dan heb je keus zat. De cappuccino's doen nauwelijks voor elkaar onder en ook bij de andere café's aan dit plein stroomt de Leffe Blond uit de tap, dus kijk wat je het best bevalt op de kaart. Ben je niet op de Grote Markt? Loop er dan naartoe.

Juliana's

Dochter J. hield het een aardig eind vol, zodat we op de maandag bij Lapsang belandden. Daar was niet veel te beleven; op maandag zijn ze dicht. Al vaak geprobeerd hier te lunchen, maar dicht of al vol, het mag kennelijk niet zo zijn. Juliana's zit er dichtbij. Gelegen nabij paleis Noordeinde is gekozen voor een koningshuisthema. Op de bijbehorende website zegt Juliana's wellicht vragen te kunnen beantwoorden. Maar helaas, ook op die site blijft men het antwoord schuldig op de vraag waarom de cappuccino zo slap is, er ongevraagd cacao op wordt gestrooid en daar ook nog kaneel doorheen zit.

Het broodje geitenkaas is ok. Net niet genoeg gesmolten, maar verder geen gekke dingen. Op de bediening is niets aan te merken en de verse jus is lekker. Als je nabij het paleis trek hebt in een lunch kan Juliana's prima, mits je de cappuccino laat voor wat het is. Maar als je nog niet omvalt van de hongerklop zou ik zeggen: even Noordeinde richting centrum uitlopen naar de passage en je kunt naar Deluca of Leuk.

Deluca

Zondag met het gezin bij Deluca wezen lunchen. Deluca is net als hun website waar deze foto te vinden is groots opgezet. Het is hip en trendy met een grootstedelijke uitstraling: Je waant je in Milaan. Je kunt binnen zitten, buiten overdekt in de passage, of buiten in de zon. Het gezin koos voor het laatste.

Al eerder blogde ik over de tegenvallende cappuccino. De beste cappuccino van Den Haag verwacht je toch bij de Italiaan, maar deze ontstijgt het niveau van subtopper niet. Vriendin K. was overigens wel tevreden.

De bediening is goed. Ook hier heeft de bureaucratie toegeslagen met een onderscheid tussen obers waarbij je wel en obers waarbij je niet kunt bestellen. Dat is vervelend, maar wordt hier goed opgelost. Toen wij de verkeerde ober aanschoten kregen we niet het vermanende zinnetje "je kunt alleen bij mijn collega bestellen", zoals bij andere Haagse establissementen, maar werd ons toegezegd dat de ober die wel bevoegd was bestellingen op te nemen zou worden ingelicht. En bij woord werd daad gevoegd.

De lunch is goed. De geitenkaas met honing en pijnboompitten is mooi zacht gesmolten en de panini is ook lekker. De omringende lunchers grossierden in de tosti's en dat is logisch. Bijna evenveel als een panini voor de helft van de prijs.

Conclusie. De bediening is goed en de locatie en sfeer zijn top. De cappuccino is behoorlijk en de lunch is goed. Wie een broodje wil laten grillen kan dat beter onder de noemer tosti doen, dat is een stuk goedkoper.

Tringa erythropus

Woensdag bij de Zwarte Ruiter geluncht, op het leukste terrasjesplein van Den Haag. Bestellingen moet je binnen plaatsen. Dat is lastig als je alleen bent met een bugaboo en bijbehorende baby. Omdat dochter J. ‘s woensdags op de crèche went, was dit een uitgelezen mogelijkheid om hier te lunchen.

Uit de losse pols werd voor de cappuccinomelkschuim bij de koffie gekwakt, maar wat tot nog toe niet was gelukt in Den Haag lukt hier wel: een perfecte cappuccino. Schuimlaag helemaal goed, dat was bij Zebedeus en Rootz ook het geval, maar hier is de koffie ook lekker sterk en dat maakt de cappuccino een stuk beter.

Het zonnetje scheen en het voorafgaande tennispartijtje had de honger aangewakkerd. De bestelde hamburger werd gebracht en was heerlijk. Enige minpunt waren de gekaremeliseerde uien op het broodje, die wel wat veel toegevoegde suikers als hulptroepen bij het karameliseren hadden gehad. Maar verder helemaal perfect. En dat voor 5,5 euro, dan wil ik de bestellingen wel aan de bar plaatsen. Of het de meest economische keuze voor de uitbater is blijft de vraag. Wachtend op mijn hamburger had ik, op de meest alcoholische lunchlocatie van Den Haag, veel bierdrinkende collega-lunchers gespot. De trek in een lekker biertje was danig toegenomen. Maar de wandeling naar binnen en vooral de vraag waar ondertussen de nog niet geheel verorberde hamburger te laten staken hier een stokje voor. Zodat het wederom een keurige lunch bleef.

Conclusie. De Zwarte Ruiter heeft een top cappuccino en een hele goede hamburger voor een self-service prijs.

Scallywags: not my cup of tea

N. tipte Scallywags, in het Nederlands zou het Pietje Bell heten, als lunchtent. N. is hipperdepip en op de hoogte van de hotspots van Den Haag, dus kon een bezoekje aan Scallywags niet uitblijven. Nu nog wachten op het moment waarop docher J. de slaap kon ophouden tot voorbij het plein. Dinsdag was het zover. Het is een tearoom, misschien is de cappuccino daarom zo vies. Nu al is duidelijk dat dit de allerslechtste cappuccino is die ik deze maand zal drinken. De koffie smaakt als koffie van een warmhoudplaatje, jaren tachtig voetbalkantinestijl. Tip voor de tearoom: haal de cappuccino van het menu of kies voor een beter alternatief.

The Scallywitch werd op het lunchmenu aangeprezen met de woorden 'just try it'. Dat laat ik met geen twee keer zeggen. Lichte teleurstelling toen dit een english breakfast bleek te zijn. Dat is deze luncher niet gewend zo tussen de middag. De gebakken eieren zijn evenwel perfect. Het wit gaar en de dooier zacht, zo zou ik ze ook wel willen maken. Het worstje is droog. De rest voldoet. De prijzen vind ik aan de hoge kant gezien de locatie. Conclusie. Not my cup of tea.